بررسی تنوع کاریوتیپی 4 گونه از جنس Poa L

هیجده گونه از جنس .Poa L در ایران می‌‌روید. تعدادی از گونه‌‌های این جنس از لحاظ اقتصادی بسیار ارزشمند هستند. استفاده از مطالعات سیتوژنتیک برای اصلاح و اهلی‌کردن گونه‌‌ها امری  ضروریست. بنابراین شناخت تنوع کاریوتیپی بین گونه‌‌ها می‌‌تواند اطلاعات ارزنده‌ای را در اختیار متخصصان قرار دهد. تنوع سیتوژنتیکی 4 گونه از جنس  Poa L.با استفاده از سیستم تجزیه تصویری مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مطالعه، پس از ریشه‌‌دار کردن بذرها، تیمار با آلفابرومونفتالین و کارنوی جهت متوقف کردن مراحل میتوزی انجام شد و بعد رنگ‌آمیزی و مطالعه اسلاید‌‌ها به روش اسکواش انجام  گردید. تعداد کروموزوم‌‌های پایه 7=x بود. اما از لحاظ سطح پلوئیدی تنوع بالایی وجود داشت که این امر نشان‌دهنده تنوع کروموزومی در نمونه‌‌های مورد بررسی است. بر اساس تجزیه ‌واریانس داده‌‌های حاصل از اندازه‌‌‌گیری صفات و مقایسه میانگین صفات بین گونه‌‌ها از لحاظ صفات طول بازوی بلند در سطح احتمال 5% و طول بازوی کوتاه و طول کل کروموزوم در سطح احتمال 1% اختلاف معنی‌‌داری وجود دارد که این امر بیانگر وجود تنوع اندازه کروموزوم‌‌ها در میان ژرم‌پلاسم‌‌های مورد بررسی است. از نظر صفت نسبت بازوها، جمعیت Poa strilis M.B و araratica Trautv.  Poaدر مقایسه با سایر جمعیت‌‌ها از مقادیر بیشتری برخوردار بودند و این امر بیانگر عدم تقارن درون کروموزومی در گونه‌‌های اخیر نسبت به بقیه گونه‌‌ها می‌‌باشد. تیپ گونه‌‌های Poa strilis M.B araratica Trautv., ,Poa Poa angustifolia L  و  Poa pratensis L.بر اساس روش لوان همگی ساب متاسانتریک (Sm) بود که مؤید عدم تقارن درون کروموزومی و کاریوتیپ نامتقارن است. بر اساس روش کارل‌پیرسون طول بازوی بلند با طول کل کروموزوم و طول بازوی کوتاه همبستگی دارد. شاخص سانترومری همبستگی منفی در سطح 1% با  AR(نسبت بازوها) دارد، به‌طوری‌که تعداد کروموزوم‌‌ها همبستگی در سطح احتمال 1% با طول بازوی کوتاه و طول بازوی بلند و طول کل دارد.